عادل
اسپانیا همچنان حرف اول را در جهان فوتبال می‌زند. ملی‌پوشان اسپانیا در فینال جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۲ توانستند با پیروزی بر لاجوردی‌های ایتالیا از عنوان قهرمانی خود دفاع کنند و به این ترتیب رکوردی تازه بر پا سازند.
تا کنون هیچ قهرمانی موفق نشده بود از عنوان خود در جام ملت‌های اروپا دفاع کند. حال ملی‌پوشان اسپانیا این طلسم را شکسته و توانسته‌اند پس از قهرمانی اروپا در سال ۲۰۰۸، قهرمانی جهان در سال ۲۰۱۰ برای سومین بار پیاپی بر جام تورنمنتی بزرگ بوسه زنند.
در فینال مسابقات جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۲ که در حضور ۶۴ هزار تماشاگر در ورزشگاه المپیک کیف برگزار شد، ملی‌پوشان اسپانیا شروع بهتری داشتند و از همان آغاز، ایتالیا را زیر فشار قرار دادند.
دقیقه دهم بازی فابرگاس با پاسی کوتاه توپ را جلوی پای ژاوی انداخت، اما شوت سرکشی که کارگردان تیم اسپانیا روانه‌ی دروازه‌ی جیان‌لوئیجی بوفون کرد، با فاصله‌ای میلیمتری از روی تیرک افقی عبور کرد.
چهار دقیقه‌ی بعد آندرس اینیستا، هافبک تکنیکی اسپانیا مانند یک جراح ماهر با پاسی عمقی به فابرگاس دل دفاع ایتالیا را شکافت و داوید سیلوا با ضربه‌ی سر سانتر کوتاه فابرگاس را به تور دروازه‌ی ایتالیا چسباند.
ملی‌پوشان ایتالیا که در دقایق نخستین بازی بیشتر سرگرم مقابله با حملات اسپانیا بودند تا تهاجم به سوی دروازه حریف، پس از گل زودهنگام اسپانیا آرام آرام بیدار شدند و دست به حمله بر دروازه مدافع قهرمانی زدند تا گل خورده را هر چه سریعتر جبران کنند. دو کرنر و نفوذ به محموطه‌ی جریمه اسپانیا حاصل تلاش‌های لاجوردی‌های بود که بی‌نتیجه ماند.
ماریو بالوتلی که در دوئل ایتالیا و آلمان خوش درخشیده و با زدن دو گل سهم مهمی در پیروزی لاجوردی‌ها داشت، در پیکار با اسپانیا از آن موقعیت‌ها و شعاع لازم برای خطرآفرینی برخوردار نبود. سرجیو راموس، مدافع کارکشته اسپانیا به گونه‌ای محافظ ویژه‌ی او محسوب می‌شد.
در دقیقه بیست و نهم بازی کاسانو، مهاجم ایتالیا به موقعیتی مناسب در درون ۱۸ قدم دست یافت، اما شوت نه چندان محکم او در دستان ایکر کاسیساس، سنگربان کارکشته اسپانیا جای گرفت.
در حالیکه ایتالیایی‌ها در تلاش جبران گل خورده بودند، اسپانیا برای بار دوم دروازه لاجوردی‌ها را فرو ریخت. ژاوی با پاسی عمقی، آلبا را روانه دروازه ایتالیا کرد و او نیز با مهارت و خونسردی کامل توپ را به تور دروازه بوفون دوخت.
باید اذعان داشت که در نیمه‌ی نخست ملی‌پوشان ایتالیا علیرغم دونندگی راهکاری چندان حساب‌شده و مناسب برای ایجاد شکاف در دفاع منسجم ایتالیا نیافتند. ۴۵ دقیقه اول با نتیجه ۲ بر صفر به سود اسپانیا خاتمه یافت.
در نیمه‌ی دوم چزاره پراندلی سرمربی ایتالیا دی‌ناتاله، مهاجمی تازهنفس را به میدان فرستاد تا فشار بر دروازه‌ی حریف را تقویت کند. این مهاجم ۳۴ ساله لحظاتی پس از به صدا درآمدن سوت ۴۵ دقیقه دوم شانسی عالی داشت، اما ضربه‌ی سر او با فاصله‌ی کمی از روی تیرک افقی گذشت.
در همان پنج دقیقه‌ی نخست نیمه‌ی دوم هر دو تیم فرصت‌هایی طلایی برای خطرآفرینی و گشودن دروازه مقابل داشتند، اما ایکر کاسیساس و جیان‌لوئیجی بوفون، سنگربانان کارکشته اسپانیا و ایتالیا با واکنش‌های خود موقعیت‌های به دست آمده را نقش بر آب کردند.
سرمربی ایتالیا در دقیقه ۵۷ تیاگو موتا را روانه‌ی میدان کرد تا خط میانی تیمش را تقویت کند. موتا دقایقی بعد مصدوم شد و از آنجایی که ایتالیا سه بار تعویض کرده بود، این تیم مجبور شد با ۱۰ نفر به بازی خود ادامه دهد. برخورداری از یک مهره کمتر کار دشوار لاجوردی‌ها برای جبران گل را دشوارتر کرد.
اسپانیایی‌ها که با در دیدار ایتالیا مهارت خود در مالکیت و گردش توپ را به نمایش گذاشته بودند، با خونسردی سرگرم حفظ توپ و در عین حال یافتن فرصتی مناسب برای زدن گل سوم بودند. بهترین فرصت در دقیقه ۷۸ برای پدرو حاصل شد، اما ضربه‌ی او اگر هم درون دروازه جای می‌گرفت، آفساید محسوب می‌شد.
در حالیکه در چهره‌ی بازیکنان ایتالیا خستگی مشهود بود، فرناندو تورس مهاجم تازهنفس اسپانیا هفت دقیقه‌ی مانده به پایان بازی در پی دریافت پاسی دقیق و دیدنی از ژاوی، برای سومین بار دروازه‌ی ایتالیا را گشود. ایتالیایی‌ها هنوز گل سوم را هضم نکرده بودند که خوان ناتا، دیگر یار تازهنفس اسپانیا برای چهارمین بار دروازه حریف را فروریخت و شکست تلخ ملی‌پوشان لاجوردی‌پوش را مسجل ساخت.
شاید بتوان دیدار فینال را تماشایی‌ترین پیکار این دوره از مسابقات جام ملت‌های اروپا دانست، پیکاری که در آن اسپانیا موفق شد با جرقه‌های آتش‌بازی خود، دروازه‌ی ایتالیا را شعله‌ور کند. ملی‌پوشان ایتالیا در مقابل نتوانستند آن انسجام و قاطعیتی را که در مقابل آلمان به نمایش گذشته بودند، در برابر اسپانیا نشان دهند و حریفی خطرآفرین باشند.
